23 februari - Weer een berichtje

Persoonlijk
Het nieuwe jaar is al weer volop aan de gang en wij hebben nog niks van ons zelf laten horen. Gelukkig is het in dit geval ook; geen bericht is goed bericht.
Wij zijn blij en dankbaar dat wij jullie kunnen voorstellen aan ons derde kindje, Jeremiah. Hij is nu net 3 maanden oud en een gezonde baby. Jeremiah zal waarschijnlijk een jaar in pleegzorg zijn voordat we hem kunnen aannemen. Adam en Zoё zijn erg blij met hun broertje en komt Jeremiah niks te kort bij zijn grote broer en zus :).
We genieten allemaal erg van dit kleine ventje en de verandering in ons gezin. We zijn de Heere dankbaar voor Zijn leiding in ons leven. Zoals mijn moeder altijd zei; vanaf de derde gaat het steeds makkelijker, nou Jeremiah bewijst het nu voor ons. Hij is een hele makkelijke baby en slim want hij weet nu al dat onze dagen erg vol zijn en zijn ouders hun slaap hard nodig hebben en zo heeft hij besloten om gewoon de nachten maar door te slapen ;). Op z'n Afrikaans noemen we dat een 'bederf', een verwennerij voor ons!

Nieuwe veldwerkers
17 januari hebben wij Kees en Linda en hun vijf kinderen van het vliegveld opgehaald, zij zijn de nieuwe veldwerkers van Light for the Children. Wij zijn erg dankbaar voor hun komst en ervaren Gods leiding ook sterk hierin. Ons gebed voor lang termijn collega’s is verhoord!
We hebben een goede maand achter onze rug waarin we tijd hebben gehad om elkaar te leren kennen en hen al rustig wat dingen van ons werk konden laten zien. Adam en Zoё zijn natuurlijk erg blij met zoveel nieuwe speelmaatjes :).
Bidden jullie mee voor hun werksvisum? Als ze die hebben, kunnen ze met wat meer zekerheid het werk oppakken.

Lighthouse
Vorige week kregen we weer een Lighthouse kindje, een meisje van 8 jaar.
Zij kon gelukkig na een paar dagen naar haar tante en oom toe. We zijn dankbaar dat de meeste kinderen die we krijgen veel jonger zijn want de uitspraak ‘buig het boompje terwijl het jong is’, is absoluut waar. Dit meisje heeft nooit geleerd om hulp te vragen, sorry of alstublieft te zeggen. Eenvoudige maar belangrijke sociale vaardigheden ontbreken en zijn nu enorm moeilijk om aan te leren al is ze nog maar 8 jaar oud.
We hopen voor haar nog een sponsor te zoeken zodat zij ook deel kan worden van onze Abbagroep en we haar wat meer in de gaten kunnen houden en de nodige begeleiding kunnen bieden.

Babybox
Wat betreft de babybox hebben we een enorme drukke tijd achter de rug en is het nog niet voorbij. Linda en ik waren twee avonden in het ziekenhuis om moeders te bezoeken. Beide mama’s waren er van overtuigd dat ze hun kindje gingen weggeven. Mijn rol is om te luisteren naar hun hart, vragen te stellen en het proces van de babybox uit te leggen. Ik geef geen advies wat ze moeten doen mbt de baby omdat ik wil dat de mama zelf een besluit moet nemen. De dag dat de moeders ontslaan waren, lieten ze me allebei weten dat ze het kindje graag zelf wilde houden. Bij de ene moeder was het zelfs zo sterk dat ze het kindje een dag na de geboorte nog niet had gezien omdat ze de zusters had verteld dat ze het kindje weg ging geven en dat ze de baby niet wilde zien. Toen ze mij belde en vertelde dat ze graag zelf haar kindje wil opvoeden, zijn Linda en ik weer naar haar toe gegaan en kon ze haar baby voor het eerst vasthouden. Een heel special moment!
We blijven in contact met deze moeders zodat we ze begeleiding te kunnen bieden wanneer dit nodig is.

We zijn enorm dankbaar dat de babybox op deze manier een rol mag spelen. De box neemt geen baby’s bij de biologische familie weg maar brengt juist eenheid en zorgt dat verdriet bij de moeder weer kan genezen.
En wat is het fijn dat ik deze moeders samen met Linda kan bezoeken! Het maakt mijn werk zoveel mooier!

Groep van Hoop
De afgelopen jaren zag de Groep van Hoop er een beetje anders dan nu maar nog steeds is de focus op de straatkinderen en hun toekomst. Dit jaar werkt mentor Maria (van de Abba-groep) aan het leren lezen, schrijven en sociale vaardigheden van twee kinderen die niet meer in het Namibische onderwijssysteem passen. Dit vanwege hun leeftijd en begaafdheid. Het is een grote taak en niet makkelijk maar Maria doet het met toewijding en de kinderen zijn gemotiveerd. We blijven erop vertrouwen dat de Heere Zijn doel voor hun leven zal openbaren en dat we wijsheid krijgen om kansen voor hen te creëren zodat zij toch op een andere manier iets kunnen leren en doen voor hun toekomst.

Nieuwsbrieven 2022

van Jac-Louis en Gijsbertha 

10 november - Hoop

De afgelopen maand was zeker de rustigste van het hele jaar en eerlijk gezegd was dit heerlijk! Om de rust te doorbreken hebben we nog een paar keer een crisisopvang gehad maar geen langdurige zorg voor Lighthouse children.
Er waren geen extra gasten behalve de twee schoolmeisjes en dat droeg ook bij aan de rust. Zij zijn bezig met eindexamens en ronden hun schooljaar eind november en begin december af.
Het gaat dus goed met ons, we zijn gezond en kunnen ons werk doen. Adam en Zoë genieten van het warme weer want dat betekent met water spelen :).
Die twee spelen heerlijk samen en hebben genoeg fantasie en verbouwen in een korte tijd een heel vertrek om :).

Nieuwe veldwerkers
Bij de Light for the Children school bieden we in het management nog ondersteuning. We houden regelmatig bij ons huis koffie-en-cake-vergaderingen en die zijn altijd productief en opbouwend.
Mijn betrokkenheid bij de school zal in de loop van het nieuwe jaar wat minder worden, want we verwachten collega's die op termijn met ons komen samenwerken. Een jong gezin ervaart de roeping om ons team te komen versterken. Voor ons is dit antwoord op gebed en is ons hart verblijd en zo dankbaar! We kijken natuurlijk erg uit naar hun komst en de tijd die voor ligt! Voor nu danken we voor Zijn voorziening!

Drie keer in de week is er bij de school een dagopening met bijbellezen en gebed. We werken nog steeds aan onderlinge eenheid in het team. Het is altijd mooi om te zien hoe de kinderen die vroeg bij de school aankomen zich rondom de bijbel scharen. Ons gebed is dat Zijn Woord hen ook door het leven zal leiden want dat brengt HOOP.

Side by Side
Dit is een organisatie in Windhoek die bewustwording creëert voor gehandicapte kinderen en die trainingen aanbiedt in het omgaan met deze kinderen. Deze week waren zij voor de tweede keer bij ons in Gobabis. Bij de Light for the Children school is de training voor ouders van gehandicapte kinderen aangeboden.
Het plan is om bij de school deze kinderen te accomoderen, waar zij dan geholpen worden bij hun ontwikkeling om zo nieuwe hoop te bieden. We hebben een manager voor dit project op het oog voor de dagelijkse leiding, zodat wij aan de zijlijn kunnen begeleiden.
We dragen de betrokken gezinnen en kinderen op ons hart, want huidiglijk is hun situatie uitzichtloos, maar er is HOOP! We willen die HOOP vorm gaan geven. De lijst met behoeften voor dit project is groot maar we blijven hopen!

Derick en Jac-Louis zijn nog steeds betrokken bij de straatkinderen. Op de linkerfoto is Jac-Louis met ze in het veld gaan hardlopen. Allemaal op blote voeten. De kinderen lopen meestal met blote voeten en juist die dag was het een blote voeten dag bij de zendings- organisatie Amos. Om mensen bewust te maken van de grond waar wij op lopen en dat het Gods grond is.

Op de rechterfoto staat Jac-Louis met Derick. We zijn zo blij met de ontwikkeling die hij doormaakt ondanks zijn eigen dagelijkse uitdagingen. Je zou maar geen familie meer hebben ... of nog een paar mensen, maar die niets met je te maken willen hebben of waar hun bui elke dag weer anders is en je nooit weet waar je aan toe bent...
Ondanks dat zien we zijn glimlach! Hij leeft HOOP praktisch uit.

Daar waar eten gemaakt wordt, zijn kinderen. Wij zijn dankbaar met alle voedseldonaties die wij dit jaar weer hebben ontvangen en onder projecten konden verdelen.
Daar waar eten is, is groei; groei brengt leven en leven brengt HOOP.

Huidiglijk zijn wij nog opzoek naar kledingdonaties. De kinderen waar wij mee werken, groeien en we willen zo graag dat ze er allemaal netjes bijlopen.
Dit biedt ook veiligheid en HOOP!

Er is veel werk te doen, maar er is HOOP en dat motiveert ons elke dag weer.
We zijn zo dankbaar voor Zijn genade die ons draagt, leidt en beschermt.
We zijn ook erg dankbaar voor onze 3 collega's hier en de nieuwe collega's die DV in januari hopen te komen!

Er is HOOP! We bidden jullie ook een hoopvolle tijd toe!

Lieve groet,
Jac-Louis & Gijsbertha
Adam & Zoë

31 augustus - Weer wat nieuws

8 jaar getrouwd
23 augustus vierden wij ons 8-jarig huwelijk door voor de eerste keer samen te kamperen en dat was een geslaagde actie. Heerlijk midden in de natuur zonder door een telefoon of mensen aan de deur gestoord te worden. Wat een rust!
We kijken terug op gezegende jaren samen en zien uit naar de toekomst!

Onze meest recente Lighthousebaby's

Op de eerste foto zie je de tweeling die we dit jaar twee maanden in huis hebben gehad. Sarah en Esther worden nog steeds liefdevol verzorgd door hun tantes en overgroot oma.
Het is elke keer weer heerlijk om hen te zien.
Samen met hen op de grond zitten en genieten, is een  welkom geschenk tussen zoveel ellende in de gemeendschap!

De baby op de tweede foto is inmiddels al twee weken bij haar lieve oom en tante.
Het is elke keer weer verrassend hoe familieleden hun hart en huis openen voor een nieuw familielid. In dit geval extra bijzonder, want deze tante kreeg vorige week haar tweede biologische kindje.
Ondanks dat zij de tweede baby in huis is, wordt zij goed en liefdevol verzorgd en daar zijn we heel erg dankbaar voor

Bushman project

Eind vorig jaar vroegen we financiering aan bij een donateur voor een nieuw multifunctioneel gebouw voor de Bushmangemeenschap. Tot onze verbazing en dankbaarheid kwam de toezegging al gauw van deze donateur en konden we in juni beginnen met bouwen.
De bouw is voorspoedig verlopen en we kijken uit naar de officiële opening op 16 september.
Dit multifunctionele gebouw bestaat uit twee nieuwe klaslokalen, een IT-trainingsfaciliteit en een keuken op zonne-energie. Het gebouw zal dienen als kerk, nieuwe school met twee klaslokalen (elk met 20 kinderen), IT-trainingsfaciliteit en een ontmoetingsplaats voor de gemeenschap.

Ons hart is vol dankbaarheid en we kijken uit naar het nieuwe seizoen dat voor ons ligt.

We waarderen uw betrokkenheid en bijdrage!

Hartelijke groet,
Jac-Louis & Gijsbertha
Adam & Zoë

31 juli - Dynamica

Het schrijven blijft een beetje liggen, maar het leven in Gobabis gaat wel gewoon door. Het gaat door met het 'normale'. Soms weten we niet goed wat om te delen, want er is zoveel om te delen. Er is zoveel van het 'normale' waar we druk mee zijn. Abbagroep, mentorbegeleiding, begeleiding aan babyluikmoeders, ziekenhuisbezoeken, overleg met maatschappelijk werkers, dokter, bezoek aan gezinnen in de wijk, bijbelstudies, bemoedigingen en gebeden waar nodig en weer een Lighthouse baby in huis. Helaas blijft dan onze administratie een beetje liggen en glipt het schrijven er tussendoor, maar hier is tenminste weer wat nieuws.

De scholen zijn al weer twee weken open. Daarvoor hadden de kinderen 6 weken vakantie. Samen met onze mentors gingen wij door met ons werk en hebben we een goede tijd gehad. Er waren veel speel-, leer- en eetmomenten gedurende de vakantie en dat was fijn.
Het was een goede manier om de onderlinge band te versterken.

Lighthouse gasten
De laatste paar dagen waren Jac-Louis en ik behoorlijk moe omdat we in de afgelopen 4 weken tussen de 3 en 12 extra gasten in huis hadden. Familie, vrienden, vrijwilligers, bezoekers, ‘volwassen clienten’ en Lighthouse kinderen.
Sommigen sliepen in ons huis en anderen bij ons op het erf. Soms hadden we ook alleen overdag extra gasten, maar iedereen heeft zo zijn verhaal en dat kost tijd en vraagt energie. 

Ondanks de drukte zijn we ook erg dankbaar dat ons huis op deze manier gebruikt kan worden. Dat dit huis een plek van samenkomst is en waar vrede mag worden ervaren, Zijn woord centraal staat en mensen vanuit hier weer bemoedigd kunnen worden om door te gaan met Zijn werk. Daarin leren wij elke dag weer dat we niet voor ons zelf leven maar dat we geroepen zijn om Zijn werk te doen. 

Wij zijn ook bemoedigd door het bezoek van Wilco en Martine Vos en hun zoon Jonathan. Zij reizen rond en delen het evangelie met de mensen die ze ontmoeten. Zie hun YouTube vlog 'Family life on wheels'.

In de vorige nieuwsbrief schreven we over een 11-jarige jongen die bij ons in huis was. Helaas is hij na 5 dagen weggelopen en koos hij weer voor de straat. We hebben nog contact met hem maar dat staat op een laag pitje. Toen wij zijn geboortecertificaat kregen, bleek hij geen 11 jaar te zijn maar bijna 15. De twee meisjes van 13 en 18 jaar zijn nog wel bij ons en zijn gemotiveerd bezig met hun schoolwerk.

Lighthouse baby

Sinds twee weken hebben we ook een klein baby meisje in huis. Zij weegt nu 3.9 kilo en is 5 maanden oud. De dag dat de maatschappelijk werker haar bij ons bracht hebben wij haar laten opnemen in het ziekenhuis, omdat we bang waren dat ze in onze handen zou overlijden. We zijn erg dankbaar dat ze na een paar dagen in de couveuse en voeding via de neus weer naar ons toe kon.

Het gaat nu goed met haar, maar ze is natuurlijk enorm achter in haar ontwikkeling. Ze heeft een lijfje van een pasgeboren baby maar ze 'praat' en kijkt zoals een 5 maanden baby dat doet. De maatschappelijk werker is nog bezig om te kijken naar haar familiesituatie en tot die tijd zorgen wij voor haar.

Babyluikbegeleiding

Sinds april hebben we contact met een jonge moeder en haar baby. Zij heeft ons benaderd via het babayluik. Haar situatie was erg zorgelijk, maar in de afgelopen maanden zijn we getuigen geweest van Gods trouw en beschermende hand ook in haar leven.

Zij komt elke dag naar ons toe voor begeleiding en gewoon samen zijn. Van een depressief meisje zien we haar steeds meer tot bloei komen en genieten we van de ontwikkeling die we bij haar en haar kindje zien. Dit geeft ons erg veel vreugde en dankbaarheid. De Heere is getrouw en gaat door met Zijn werk.

We waarderen elke vorm van hulp en bijdrage enorm. 

Wij wensen iedereen een gezegende rusttijd toe gedurende jullie zomervakantie.

Liefs van ons uit Gobabis

Jac-Louis, Gijsbertha - Adam & Zoë

31 mei - In het kort

Lighthouse
De pannen worden leeg gegeten, de bedden zijn bezet en wasgoed is meer dan anders, want het Lighthouse is weer vol. We hebben voor een aantal maanden al een meisje van 14 in huis en sinds een aantal weken ook een meisje van 18. Beiden zijn zij bij ons, zodat zij meer studie-uren kunnen maken, omdat het thuis niet mogelijk is.

Ze zijn allebei heel gemotiveerd en draaien lekker mee in ons huis.

Sinds zondag hebben we ook een jongen van 11 jaar in huis. We hebben in 2021 intensief met hem gewerkt, geprobeerd om hem van de straat te krijgen, te plaatsen bij een familielid, een school voor hem gekregen, maar helaas de straat bleef trekken.

Zondag kwamen wij hem weer tegen, verwaarloosd, nog altijd een zacht hart en een onuitgesproken schreeuw in zijn ogen.

Jac-Louis en ik keken elkaar aan en wisten wat we moesten doen. Er waren geen woorden nodig.
Meenemen naar huis, vanuit ons huis hem begeleiden en opzoek gaan naar een geschikt huis binnen zijn eigen cultuur. We hopen en bidden dat we binnen 2 tot 6 weken hem kunnen plaatsen.

De kans dat hij vóór die tijd wegloopt, is aanwezig, want leven binnen 4 muren is moeilijk, samen-zijn is onbekend, gezelligheid is iets nieuws, regels zijn benauwend…. Ondanks dat willen we de hoop niet nu al opgeven en doen wij wat wij nu kunnen doen. Of deze jongen het kan aanvaarden moet de tijd leren. We vertrouwen voor vrede in zijn hart, zodat hij makkelijker los kan komen van zijn oude gewoontes.

Het is zo complex en anders om met een straatkind te werken! Je helpt een kind ten diepste niet met een bord eten en een dak boven zijn hoofd. Het is een verandering van denken en een verandering in het hart wat nodig is...

Ondanks een vol huis kunnen we tenminste doorslapen en dat is heel fijn :). Zolang dat kan genieten we daar extra van!

Abba Project
Regelmatig schrijven we over onze mentors en dat wij zo dankbaar met hen zijn. Zij nemen ons ontzettend veel werk uit handen. Ook is het veel beter dat de kinderen geholpen worden door de lokale mensen die de cultuur begrijpen en de taal machtig zijn.

Om onze mentoren in staat te blijven stellen om het werk te kunnen volhouden is er een salaris nodig.

Als er iemand is die graag maandelijks aan dit onderdeel van ons werk financieel wil bijdragen is dit erg welkom!

Op de foto zie je onze drie mentors van links naar rechts, Maria, Florinda en Derick. Het kleine meisje is het 3-jarige dochtertje van Maria.

Schrijfmaatje
Ook zullen de mentoren een schrijfmaatje uit Nederland erg leuk vinden. We zien dat juist het contact met iemand buiten Namibia soms erg motiverend en leerzaam is. Het is een verbreding van hun netwerk en dat is altijd een levensverrijkende ervaring voor onze mensen. Schrijven kan via email of whats app.

Voor belangstellenden, neem gerust contact op met de stichting

https://www.lightforthechildrennederland.nl/contact

of stuur een email naar

info@lightforthechildrennederland.nl

26 april - Nieuws vanuit de ‘mijn’

‘Afstand scheidt slechts lichamen, niet de geest’
Erasmus 1469-1536

We wennen er steeds meer aan dat we weer ‘alleen’ zijn. Mijn ouders waren 3 weken bij ons op bezoek en dat was heerlijk! We hebben volle en gezegende weken gehad en genieten van alle herinneringen wat ons tegelijk ook een beetje weemoedig maakt want wat is de afstand toch groot…

Tegelijk worden we weer bevestigd in onze roeping aan deze kant, hier in Gobabis. Het werk, de nood onder de mensen is veel en groot. We weten ons hier op onze plek en dat geeft wel vrede.

Nieuw project Shadikongoro
Terwijl mijn ouders hier waren hebben we het dorpje Divundu in het Noorden van Namibie bezocht. Daar werkt collega Twanu onder de Mbukushu bevolking. Twanu heeft geholpen met de oprichting van de Light for the Children school en is daarna terug gegaan naar het Noorden om daar onder zijn eigen bevolking te gaan dienen. Hij leidt daar al jaren een kerkelijke gemeente in een klein gehuchtje met de naam Shadikongoro. Twanu loopt een half uur om bij die gemeente te komen en doet dit met een opgeruimd en vredevol hart.

We willen hen graag helpen om een kleuterschooltje op te zetten want zij gebruiken huidiglijk het kerkgebouw waar ze met 48 kleintjes bij elkaar komen.

Zonder meubels, school materiaal, cursus of opleiding maar wel met twee enthousiaste liefdevolle harten waarmee de juffrouws de kinderen bezig houden. We houden jullie op de hoogte van deze ontwikkelingen.

Lighthouse
We hebben 2 maanden lang een baby tweeling in huis gehad en inmiddels is de zorg overgedragen aan hun twee overgroot tantes. Wij bezoeken de meisjes nog wekelijks en gelukkig gaat alles goed.

Wel zijn we nog opzoek naar sponsors die kunnen helpen in de kosten zoals baby melk, pampers en kleren. De tantes doen de zorg en geven liefde maar helaas zijn zij niet in staat om financieel voor de meisjes te zorgen.

ABBA Project
Wat is het fijn om te zien hoe onze mentors met de sponsorkinderen omgaan, hen begeleiden en helpen. De manier waarop zij met hen bezig zijn is voor ons zo motiverend!

Ook zijn inmiddels de ouders van de kinderen benaderd om elke 2de zondagmiddag naar de school te komen voor ouderbegeleiding. Tot nou toe was het een groep van 20 ouders die aanwezig waren en uitzien naar de volgende bijeenkomst. Ze vertelde dat ze elkaars steun nodig hebben om hun kinderen op te voeden. Dat ze er graag voor elkaar als ouder ook willen zijn omdat ze allemaal in hetzelfde bootje zitten en het moeilijk vinden om hun kinderen te begeleiden. Wat een kwetsbaarheid en een openheid. Het maakt ons dankbaar en stil dat we zo’n gelegenheid krijgen om met ouders te werken. Bidden jullie mee voor wijsheid om hen te begeleiden?

Dichter bij huis

Adam en Zoë ontwikkelen zich goed en hebben samen een paar hele 'sterkte kanten'; in een spoed tempo de speelkamer op z’n kop zetten, enorm harde muziek maken met of zonder echte instrumenten of in hun fantasie hele verhalen vertellen dat je er bijna in begint te geloven :)! Het is uitdaging en een voorrecht om hun ouders te mogen zijn!

Toen William Carey (de missionaris die samen met zijn team de Bijbel in veel Indiase talen vertaalde) aan het eind van de 18e eeuw naar India voer, liet hij drie vrienden achter in Engeland.
Carey zei tegen hen: "Ik ga naar beneden in een mijn en ik wil dat je trouw blijft in het vasthouden van het touw".
Velen van ons bevinden zich in de schoenen van een Carey of een "touwhouder".
De boodschap is hetzelfde, ongeacht welke van deze karakters we in het leven portretteren - "Wees trouw". Touwhouder zijn is net zo cruciaal als "in de mijn" zijn.

Aan degenen die het touw vasthoudend bidden, aanmoedigen en/of fysieke steun geven – Bedankt!

Jac-Louis, Gijsbertha
Adam en Zoë

27 januari - Een nieuw jaar

We hopen dat jullie een gezegende start van het jaar hebben en dat verder ook alles voorspoedig mag verlopen.

Bij ons is het jaar al weer in volle gang, de eerste paar weken van het jaar zijn elke keer zo enorm druk en toch vergeet ik elk jaar weer hoe druk het eigenlijk is. Misschien is het maar goed ook want anders zouden we nog meer tegen die eerste paar weken opzien.

Sponsorkinderen - Abba Project / Huiswerkklas

Alle sponsorkinderen hebben inmiddels weer een plekje op school gekregen, alle schoolspullen zijn weer uitgedeeld en zij zijn gereed om het jaar goed te beginnen. Wat is het een verschil nu wij het werk met 5 mensen kunnen verdelen ipv dat het tussen Jac-Louis en mijzelf gedaan moet worden.

We hebben 27 kinderen in overleg met hun ouders/verzorgers van school laten veranderen omdat ze niet voldoende presteerde en de omgeving bij het kosthuis ook niet meer rustig en veilig was. We hopen nu op een beter jaar voor deze groep kinderen.

De huiswerkklas is vorige week maandag ook weer begonnen en zo hopen we alle kinderen voldoende aandacht te kunnen geven. Het is zo fijn om te zien dat we steeds een betere verhouding met de kinderen krijgen en dat geeft hoop.

6 van onze sponsorkinderen zijn gestopt met school, omdat ze het jaar niet hebben gehaald en ze te oud zijn voor de graad waarin ze zitten. Sommige scholen laten te oude kinderen niet meer toe. Voor een aantal van deze kinderen hebben we gelukkig plek bij een soort praktijkschool gekregen. We hopen dat de anderen ook daarheen kunnen en ze op die manier toch verder kunnen werken aan hun toekomst.

We hopen dit jaar op een vol jaar voor de kinderen want veel kinderen hebben niet goed gepresteerd in het afgelopen jaar, mede doordat er een paar keer een onderbreking was door een lockdown.

We zien uit naar een productief en voorspoedig jaar samen met hen.

En voor wie zich nog afvraagt ​​waarom Project Abba bovenaan staat. We waren al een tijdje aan het nadenken over een naam voor het sponsorprogramma en gisteren kwamen we uiteindelijk samen met de mentoren tot de conclusie dat onze nieuwe naam voor het sponsorprogramma Abba wordt.

Waarom Abba? Abba betekent papa in het Hebreeuws en dat geeft een gevoel van verbondenheid. Het bevestigt iemands identiteit. En ten tweede, in de lokale talen betekent "abba" iemand dragen, meestal op je rug. We geloven dat deze twee gecombineerd mooi illustreren wat we zouden willen bereiken door middel van het sponsorprogramma: hun identiteit bevestigen, hen helpen deze te vinden in een verhouding met God en hen helpen de uitdagingen in hun leven te overwinnen door Gods genade en hen door moeilijke momenten helpen (‘dragen’) wanneer dat nodig is . We dragen op die manier ook elkaars lasten en dat is een bijbelse opdracht voor iedereen. Abba

Lighthouse / Babyluik

We hebben het rustig qua opvang voor baby’s in de afgelopen weken en eigenlijk past dat ons ook best goed gezien alle andere drukte. We hebben sinds vorige week wel een 13 jarig meisje in huis. Zij zit nu in graad 7 (laatste jaar van de basisschool) en we willen haar graag helpen om het jaar goed te slagen zodat ze met een mooi rapport naar de middelbare school toe kan. Adam en Zoë vinden het weer heel leuk om een extra speelmaatje in huis te hebben :).

We krijgen nog steeds met regelmaat telefoontjes of sms-en van zwangere vrouwen die hulp nodig hebben. Tot nu toe was het een begeleidende rol die we hierin konden spelen en dat is fijn. Het is goed om mensen binnen hun bestaande netwerk te versterken ipv het probleem uit hun handen te nemen.

Focus voor het nieuwe jaar
In dit jaar willen we onszelf nog meer richten op de sponsorkinderen en de Light for the Children school. De behoefte voor structuur en leiding is groot en samen met het bestaande management kijken, denken en dromen wij mee. We sturen aan waar we kunnen, grijpen in als het nodig is en werken op die manier samen aan een school met meer kwaliteit. Dit jaar zijn er 3 peuterklassen, 4 kleuterklassen en 2 graad 1 (groep 3) klassen. De school is inmiddels ook geregistreerd als een priveschool wat betekent dat er meer vrijheid voor de school is om zelf besluiten te maken. Al met al zijn er genoeg uitdagingen voor ons in het jaar wat voor ons ligt. We blijven afhankelijk van God en bidden voor Zijn zegen in het nieuwe jaar.

Sinds vorige week vrijdag hebben we twee Nederlandse vrijwilligers in huis. Zij zullen hier drie weken samen met ons werken en het leven in Namibië ervaren. Deze dames zijn ervaren in de gehandicapte zorg en hebben al contact gemaakt met een aantal gehandicapte kinderen in de sloppenwijk. Wij zijn benieuwd of zij ons misschien nieuwe ideeen kunnen geven over de mogelijkheden die de Namibische stichting heeft om ook weer actief betrokken te zijn bij deze gehandicapte kinderen. In het verleden was er een gehandicapte activiteiten sentrum maar helaas is dat gestopt.

We zijn ook erg dankbaar voor alle helpende handen in Nederland. Alle gebeden en berichtjes worden heel erg gewaardeerd.

God’s nabijheid voor iedereen toegewenst,

Jac-Louis, Gijsbertha
Adam & Zoë