Ik zou die dag rustig thuis zijn.
Ik zou genoeg tijd hebben voor Adam z'n schoolwerk, tijd voor administratie en achterstallig werk.
Ik dacht dat die dag echt goed zou zijn, gewoon rustig thuis.
Even geen andere mensen...
Ik had vroeg die ochtend eten gekookt.
Bewust vroeg alles klaar gemaakt zodat ik tijd genoeg zou hebben voor al het andere werk gedurende die ochtend.
Een pan vol zodat we er die week nog een keer van konden eten.
Ideaal voor een druk bestaan.
1x koken, 2x van eten.
En weet je wat, om 13h00 was de pan leeg gegeten...
Geen extra maaltijd over voor een andere dag...
Er kwamen onverwachtse bezoekers, mensen in nood. We konden delen vanuit onze of is het Zijn overvloed?
Het is alsof de Heere mij wil leren om geen zorgen voor de dag van morgen te maken.
Ik kan maar beter geen verwachtingen hebben, want het is alsof de Heere mij juist dan gaat testen.
Ben ik bereid om te luisteren naar de hulpkreet daar buiten?
Ben ik bereid om mijn planning om te gooien?
Ben ik bereid om het werk te doen wat Hij voor mij heeft op dat moment?
Het evangelie moet gedeeld worden, zelfs al denk ik dat ik thuis blijf.
De Heere stuurt dan mensen naar ons huis.
De ontmoeting met Hem moet plaatsvinden!
Thuis of in de wijk.
Ik ga morgen proberen om met een open hand op te staan, zonder planning, maar gereed om te doen wát Hij voor mij heeft te doen."

Reactie plaatsen
Reacties